Aslında bu yıl özellikle Heidi ve Janis'in yanımızda olmasını çok arzu ettim, Heidi gelemedi, Janis çok uzakta, bizbize, yeğenler, Sezen, Batı kendimizce eğlendik, yok yok eğlenmenin ötesine bile geçtik. Bir ara şenlik alanında çimlere uzandım, gözlerimi kapadım, çocuk çığlıklarına karışan büyüklerin coşkuları ve bir de en çok duyduğum şu cümle : İpi sal! :)
Oğuzum uçurtma yaparkene:)
Güzeller güzeli Zeyno...
Günün katılımcıları birarada...
Ve Derviş sayesinde öğrendiğimiz Fesleğen Cafe : çimenlerde coşma mekanı...
Bu masaya sadece yemek yerken oturduk, yemek dışında hep çimlerde, çoğunlukla yalınayak...
En yakın masanın yeterince uzak olduğu bir mekan işte fesleğen, sanırım henüz keşfedilmemiş...
Böyle güzellerle birlikte çimlerde...
Yorum Gönder