Yepisyeni

Fotoğrafı oturduğum yerden çektiğim için böyle titrek ve detaydan uzak oldu, kullanması çok zevkli, çok keyifli, akşam olduğunda "sabah olsa da onunla işe gitsem" dedirten cinsten... Bu kız pazar günü bizi işte buraya getirdi...

Masaya yayıldık, Oğuz Kırlangıç ile Tekir Kedi'yi okuyor, ben Endişeli Peri'nin yazdıklarını getirdim yanımda, Nisan 2009'a kadar gelmişim, zaman zaman Oğuz'a da okuyorum, üzerine konuşuyoruz, hani dün neredeyse tüm gün Peri de bizimleydi, üstelik sabah lokalde bi başımıza piknik yaparken kitaplar üzerine yazmış olduğu mimi Oğuz'a okuduğumda, Oğuz " şimdi hemen eve gidip kitap okuyasım var" demişti, o kadar özendirici, o kadar kışkırtıcıydı yazdıkları... İçimden, "eğer Peri bunu görse, bu kadar keyifli bir ortamda okunduğunu bilse çok mutlu olurdu" düşüncesi geçti.

Diyeceğim o ki, yeni kızımız bizi hayatımızda yepisyeni bir döneme geçirdi. Tadını çıkarıp keyif çatıyoruz, öyle işte.